Seks voor één keer

Bijna is het weer zover. Het jaarlijkse feest in een nabijgelegen buurt.
Vorig jaar ging ik daar met gemengde gevoelens naartoe. Aan de ene kant zenuwachtig. Aan de andere kant hoopvol.
Ik zou hem namelijk zien. De man van de sportschool die steeds contact zocht en duidelijk liet merken dat ik hem niet onberoerd laat.

Hele gesprekken voerden we via Facebook en Whatsapp. Over relaties, over de liefde en over ons leven.
Hij vroeg mij wat ik van een relatie verwachtte. Hij vertelde wat hij in een relatie zocht.
Hij zei me dat hij meestal één keer date en daar het dan bij laat.
Een typisch gevalletje van bindingsangst, dacht ik meteen. Nu kon ik dat begrijpen, want ik voelde precies hetzelfde.

Vorig jaar.
Ik zie hem nog staan achter de bar. Toen hij mij zag, kwam er een glimlach om zijn mond.
Hij trakteerde me meteen op een lekker wijntje. Heel de middag hield hij me in de gaten.
Toen ik wegging en hem gedag zei, gaf hij me een snelle kus op mijn mond.
Verbaasd en verdwaasd liep ik verder.

Dit jaar.
Hoe zal hij nu reageren? Zal er nu weer een glimlach op zijn gezicht komen. Of zal hij me negeren.
Zal hij verlegen worden. Zich ongemakkelijk voelen. Ik heb geen idee.

Ongeveer een half jaar geleden.
Het was zaterdagavond. Ik was gezellig uit eten met mijn familie. Zoals wel vaker gebeurde, stuurde hij me weer een berichtje. Hij wilde met me afspreken. Dit had hij al vaker gevraagd, maar steeds hield ik de boot af.
Vond ik hem echt wel zo leuk? Wat wilde hij eigenlijk van me?
Toen ik rond een uur of elf thuis kwam en de nodige wijntjes had genuttigd, stuurde hij me weer een bericht. Hij wilde nu komen. Ook niet helemaal nuchter, dat merkte ik wel.
Ik dacht bij mezelf, wat kan mij het eigenlijk schelen.
Toen hij kwam was het even onwennig. Ik gaf hem een biertje en hij stak een sigaret op. Ik zei hem dat er nooit in mijn huis gerookt wordt, maar dat kon hem waarschijnlijk niet boeien. Dit was voor mij een minpuntje.
Allebei licht aangeschoten en lacherig kletsten we verder. Hij was degene die het initiatief nam. Hij kuste me op mijn mond. Ik stond niet meteen in vuur en vlam. Maar aangezien ik tegenwoordig niet snel iemand toelaat, was mij dit niet vreemd.
Tijdens de seks hield hij zijn sokken aan. Afknapper nummer twee bedacht ik me.

Later op de avond vroeg hij of hij mocht blijven slapen. Ik wilde hem niet weer met drank achter het stuur laten gaan, dus zei dat hij mocht blijven. Toen ik bij hem in bed kroop, voelde ik dat hij zijn sokken nog steeds aanhad. Dit vond ik wel vreemd.
Ik bedacht me dat hij wel hele lelijke voeten zou hebben. Afknapper nummer drie.
Lief kroop hij tegen mij aan. Ik kroop van hem weg. Om te slapen heb ik toch echt wat meer ruimte nodig. Niet meer gewend aan een man in mijn bed, heb ik die nacht amper een oog dicht gedaan. ’s Morgens vroeg hoorde ik dat hij wakker was, ik deed alsof ik nog sliep. Hij pakte mijn hand en legde die op zijn borst. Hij streelde mijn haar. Hand in hand dommelde ik weer een beetje weg.

Toen we later uit bed waren wilde hij niet ontbijten. Hij ging er als een haas vandoor. Afknapper nummer vier.

Eerlijk gezegd had ik niet het gevoel van dit is voor herhaling vatbaar. Hij had me niet echt vlinders in mijn buik bezorgd.
Dit deed me ook besluiten om niet uit mezelf iets naar hem te sturen. Andersom hoorde ik ook niets van hem.

Nu een half jaar later heb ik hem niet meer gezien. Maar ook niet meer gehoord.
Het boeit me eigenlijk weinig, maar het bevreemd me wel. Waarom doe je zoveel moeite voor iemand? Wil je knuffelen en pak je mijn hand? Als het alleen voor de seks was, prima. Maar dan begrijp ik de rest niet zo goed.
Of hoort dit ook allemaal bij een one night stand? Ik heb geen idee, zoveel ervaring heb ik er niet mee.

Volgende week.
Ik ben benieuwd. Hoe zal hij reageren? Ik weet in ieder geval hoe ik zal reageren. Ik kijk hem strak aan, zonder blikken of blozen.
Alsof er nooit iets is gebeurd tussen ons.
Nu hij nog!

Lustobject of meer

Ruim een jaar is het alweer. Een jaar dat ik vrijgezel ben.
Dit jaar als vrijgezel is voorbij gevlogen. Dit jaar als vrijgezel is me prima bevallen.
Geen gedoe en stress. Geen rekening houden met een partner.

Maar ook geen dates.
Oké, nog steeds regelmatig contact met mijn “toyboy”.
Langer dan drie weken heb ik nog geen afscheid van hem kunnen nemen.
Maar nul komma nul echte dates. Met een echte date bedoel ik een drankje, etentje of bioscoopje zonder dat de intentie meteen seks is.

Onlangs besloot ik dat hier toch eens verandering in moest komen. Niet dat ik meteen om een serieuze relatie sta te springen, maar een keer een drankje met een leuke kerel moet toch kunnen.
Een beetje oefenen met daten wordt toch wel eens tijd. Want na al die jaren zal ik het vast verleerd zijn.
Eigenlijk vraag ik me af of ik nog wel durf.

Maar hoe pak je dat aan?
Natuurlijk kom ik genoeg mannen tegen tijdens het uitgaan, maar eerlijk gezegd ben ik nog niet echt iemand tegen het lijf gelopen waarmee ik meer dan vijf woorden wil wisselen.
Eigenlijk ben ik tijdens het uitgaan hier helemaal niet mee bezig.

Een aantal van mijn vriendinnen zitten nog steeds op Tinder.
Ik besloot daarom ook maar weer eens de stoute schoenen aan te trekken.
De matches vlogen me om de oren. Een leuke brede militair van 30 jaar. Een vrolijke Belg en ga zo maar door.
De ene wilde voor me koken, de ander wilde bij me op de koffie komen. Echter het kwam allemaal op hetzelfde neer, een lekkere wip. Seks, seks, seks.
Dit terwijl ik toch duidelijk in mijn profiel geplaatst heb dat ze voor een seksdate bij mij aan het verkeerde adres zijn.
Als ik ze dit vertelden, werd er geen woord meer aan vuil gemaakt. Ik werd verwijderd en hup naar de volgende.

Na een aantal van deze voorvallen was ik er wel een beetje klaar mee.
Dan maar liever in real life iemand ontmoeten. Dat zal vast beter gaan. Dacht ik.

Totdat ik afgelopen weekend een feestje bij ons in de stad had. Een gezellige avond, met veel bekenden.
Na een aantal drankjes werd het steeds gezelliger. En ook de mannen werden loslippiger.
Die getrouwde man keek me aan alsof ik een softijsje was waarvan hij eerst de slagroom wilde likken.
Ook een aantal vrijgezelle jongens van de leeftijd van toyboy staken hun gevoelens niet onder stoelen of banken.
Ze wilden wat van me, ze wilden seks met me.
Ik negeerde de blikken. Ik negeerde de opmerkingen. Ik negeerde alles en ging alleen naar huis.
Toch wel een beetje teleurgesteld. Niet omdat ik geen leuke man had ontmoet, nee omdat ik schijnbaar gezien wordt als een levende opblaaspop.

Zo ook gisteren, opeens kreeg ik een berichtje van de beste vriend van mijn ex. Hij is sinds een paar maanden vrijgezel en het lijkt hem wel leuk om een keer stout met mij te doen. Totaal verbijsterd heb ik hem terug gestuurd of hij wel goed bij zijn hoofd is. De beste vriend van mijn ex. Dat doe je niet als beste vriend, daar denk je niet eens aan als beste vriend.
Maar ach, de zwager van mijn ex en de broer van mijn ex waren hem al voor gegaan. Stom eigenlijk dat dit bericht me verbaasde.

Nu moet ik misschien gevleid zijn dat ik zo “in trek” ben. En dat op  mijn leeftijd nog. Maar mij frustreert het alleen maar.
Ben ik alleen een lichaam? Een lustobject? Alleen goed voor de seks? Een opblaaspop maar dan van vlees en bloed? Een one night stand?

Ik weet toch wel zeker dat ik meer ben dan dat. Sociaal, grappig, lief en aardig. En dan heb ik het nog niet over mijn brains. Die heb ik namelijk ook.
Eigenlijk is er niets mis met mij.
Oké, ik ben zelfstandig. Misschien iets te zelfstandig. Maar ook een zelfstandige vrouw heeft wel eens behoefte aan een oprechte arm om haar heen, een knuffel en echte liefde.

Deze knuffel, deze echte liefde zal nog even op zich laten wachten.
Ik ben voorlopig weer klaar met daten. Nog voor ik ben begonnen.

Knuffelen

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/relatie-en-huwelijk/91215-knuffelen-is-goed-voor-je.html

Good memories

Het is altijd zo makkelijk om na een verbroken relatie naar de negatieve dingen te kijken.
Het is zo moeilijk om na al de negatieve dingen de positieve dingen nog te herinneren.
Het liefst wil je de positieve en negatieve dingen vergeten na een mislukte relatie.
Je wonden likken, een pleister plakken en doorgaan.
Vooral niet achterom kijken.

Ook al heb ik mijn wonden gelikt, veel pleisters geplakt en ga ik door met mijn leven, de herinneringen zijn nog niet vervaagd.
De pijn is nog niet helemaal weg.
De littekens zijn nog niet geheeld.
Ik ben beschadigd.

Mijn hart is gesloten, de muur om mij heen is van ondoordringbaar staal.
Wat kan de negativiteit van een relatie zijn sporen onuitwisbaar achterlaten.

Toch moest ik vandaag opeens aan iets positiefs denken.
Hetgeen wat ik ooit nogmaals hoop tegen te komen. Waar ik geweldige herinneringen aan heb.
De passie, de hartstocht, de totale overgave.

Nog nooit in mijn leven heb ik zulke passionele momenten met iemand meegemaakt.
Op een tedere manier de liefde bedrijven. Heftige seks.
Het gevoel dat je aanbeden wordt, begeerd wordt.
Hoe voelbaar was soms de liefde. Zo heftig dat ik soms moest huilen.
Ook tranen van verdriet. Verdriet omdat dit zo goed voelde, maar er zoveel was wat niet klopte.

Eén blik van hem was voldoende om mij in vuur en vlam te zetten. Keer op keer.
De hartstocht in zijn ogen. Alsof ik de enige vrouw op aarde was.
Zo passioneel.
Een paar dagen zonder elkaar leek een eeuwigheid.
Geen tijd voor woorden, alleen maar hartstochtelijke omhelzingen. Zinderende kussen.
Passionele liefde. Liefdevolle armen om me heen, alsof ze me nooit meer los zouden laten.
Blikken waaruit de liefde sprak, tedere ogen.

Hoe kan de liefde zo dubbel zijn.
Hoe kan een relatie zo tegenstrijdig zijn.

Toch hoop ik dat mijn hart heelt en ik ooit iemand ontmoet waarmee ik ook deze passie, liefde en hartstocht kan delen.
Of is deze heftigheid alleen mogelijk in combinatie met heftige ruzies, heftige discussies en hevige frustraties?

Ooit komt de dag dat ik de spanning, strijd en stress achter me laat om hartstocht, liefde en passie weer toe te kunnen laten.
Ooit…

Tinder YES of Tinder NO

Natuurlijk kon ik niet achterblijven.
Natuurlijk was ook ik nieuwsgierig.
Natuurlijk heb ik de app geïnstalleerd. Of liever gezegd had.

Een hele tijd geleden werd ik gewezen op de Tinderapp.
Best leuk, best grappig, maar vooral een vleeskeuring in mijn optiek.

Zo kreeg ik contact met een blonde kerel. Precies wat ik zocht, vrijgezel na een lange relatie, veertiger, geen kids en sportief.
Ideaal zou je denken. Al snel wilde hij een keer afspreken. Gewoon gezellig wat drinken.
Naast het gevoel dat ik nog niet toe was aan daten met wie dan ook, vroeg ik me ook af of het wel zo gezellig met hem zou worden. Hij was namelijk heel erg kortaf. Kwam heel ongeduldig over. Volgens mij was hij gewoon een gefrustreerde man die flink de balen had van zijn vrijgezellenbestaan.
Een date is er dus nooit van gekomen.

Inmiddels had ik ook contact met een zeer aantrekkelijke Belg. Mijn gevoel zei me echter, uit de buurt blijven bij die knappe Belg. Na een paar keer naar zijn sexy foto gekeken te hebben, besloot ik niet met hem te gaan daten. Maar eerlijk is eerlijk, zijn blote lichaam in die brandweeroverall mocht er zijn.

Ondertussen had ik contact gekregen met een leuke man. Mijn leeftijd, gevoelig, geen kids, vrijgezel en een behoorlijke rugzak. De klik was er. Eerlijk vertelde ik hem meteen dat ik niet uit was op een relatie of wat dan ook. Dat ik gewoon gezellig contact zocht. Beetje kletsen over van alles, meer niet.
Hij had daar begrip voor en zo hebben we een hele tijd contact gehad. Hij kreeg zelfs mijn 06-nummer. Heel af en toe hebben we nog contact via whatsapp, maar meer zit er van mijn kant niet in. Hij is gewoon niet mijn type met zijn lange haar, baard en cowboylaarzen.

Wat wel mijn type was, was een man van weer mijn leeftijd. Geïnteresseerd, leuke kop, spontaan en niet opdringerig. Zelfs vanaf zijn vakantie in Frankrijk stuurde hij me berichten via Tinder.
Toch zei mijn intuïtie me dat er iets niet klopte. Ik vroeg hem dan ook met wie hij op vakantie was. Met mijn vrouw en kinderen, was zijn antwoord. Om daar meteen achteraan te zeggen dat hij een vrije relatie heeft. Natuurlijk, was mijn gedachten, alleen je vrouw weet van niets.
Ik nam meteen afstand van hem, maar hij had inmiddels wel mijn 06.
Zijn intuïtie bleek minder goed te zijn, want hij stuurde me een spannende foto. Tenminste hij vond hem spannend, ik wist niet of ik moest huilen of lachen. Hij stuurde me een foto van zijn penis. Al leek het meer op een naaktslak.
Nu ben ik niet het type vrouw wat opgewonden raakt van een penisfoto, eigenlijk doet het me niets. Maar als je dan toch iets stuurt, stuur dan een foto van je penis in vol ornaat. Niet als hij in de slaapstand ligt na een zeer koud bad. Tenminste zo leek het.
In duidelijke taal heb ik hem gezegd dat ik niet van zulke foto’s gediend ben. Hij verontschuldigde zich meteen.
Maar helaas voor hem, hij staat inmiddels tussen mijn geblokkeerde contacten.

Meteen was ik genezen van Tinder.
Volgens mij zijn de meeste mannen op deze app op zoek naar spannende sexdates.
O nee, ik onderschat de dames ook niet. Maar daar ligt mijn interesse nu eenmaal niet.

De app heb ik verwijderd.
Geef mij maar een ontmoeting in real life.
Alhoewel, dan weet je ook niet wat voor vlees je in de kuip hebt.
Of beter gezegd, wat voor slak in welk huisje.

Jij weet ook niet wat je wilt

Jij weet ook niet wat je wilt

Dit waren de woorden die uit de mond van mijn veel te jonge toyboy kwamen.
Ja diezelfde toyboy waar ik het laatst over had.
Diezelfde toyboy die ik niet meer zou toelaten in mijn leven.
Of beter gezegd mijn seksleven.

Toen hij die woorden tegen mij zei keek ik hem met een schaapachtig gezicht aan en kon alleen maar beamen wat hij zei.
Je hebt gelijk! Ik weet inderdaad niet wat ik wil.
Deze reactie had hij kennelijk niet verwacht. Hij keek me namelijk met open mond aan.
Waarna ik hem vertelde dat ik heus wel weet wat mijn “fouten” zijn en ook geen moeite heb om deze uit te spreken en toe te geven.

Dit was kennelijk niet genoeg voor meneer, want hij moest mij toch nog even duidelijk vertellen dat ik hem een week geleden weigerde.
Dat ik eigenwijs was. Dat ik zei dat ik de seksuitnodigingen van mannen spuugzat was en dat ik alleen maar een knuffel en liefde wilde.
Dat ik niet alleen goed wil zijn voor de seks. Dat hij niet naar me toe mocht komen.
Terwijl ik hem nu, een week later, bijna de kleren van zijn lijf ruk en niet eens de tijd neem om fijn met hem te knuffelen.
Dat ik alleen maar seks wil. En wel nu meteen!

Op dat moment liet ik hem lekker kletsen en snoerde hem de mond met mijn lippen.
Nu peins ik toch een beetje over zijn woorden.

Eigenlijk is het heel mijn leven al zo op mannengebied.
Eigenlijk weet ik al zo lang ik me kan heugen niet wat ik wil.
Als ik als tiener eindelijk met die leuke jongen gezoend had, was ik daarna prompt weer op iemand anders verliefd.
De paar relaties die ik gehad heb, zijn nooit zonder twijfels geweest. Wel mee stoppen? Niet mee stoppen? Wel mee doorgaan? Niet mee doorgaan?
Zelfs mijn relatie met mijn jeugdliefde was er eentje waarbij ik regelmatig twijfelde of dit wel was wat ik wilde. Om vervolgens jaren door te gaan, zonder echt gelukkig te zijn.

Nu in het heden is het nog erger. Ik weet echt niet wat ik wil.
Ik wil niet alleen voor de seks met toyboy, maar ik wil geen relatie met toyboy.
Ik wil wel alleen voor de sek met toyboy, maar als ik dagen niets van hem hoor, wil ik niets meer met toyboy.
Ik wil nooit meer een relatie, maar ik wil niet heel mijn leven alleen blijven.
Die leuke man van de sportschool zeg ik dat ik geen relatie wil met wie dan ook. Hij begint nu niet meer over een gewone date, maar heeft het alleen over een seksdate. Maar ik wil met hem niet alleen een seksdate. Ik wil een gewone date.
Maar ik wil geen relatie.
Best verwarrend allemaal.

Hoe kan ik nu verwachten dat mannen mij begrijpen?!
Ik begrijp mezelf niet eens…

Voorgoed verpest?!

Een paar dagen geleden kreeg ik contact met iemand uit het leven van mijn ex.
Nadat ze haar relatie-ellende over me heen had gestort, vroeg ze hoe het met mij en de liefde is gesteld.
Mijn antwoord hierop was zeer kort, 0 dates.
Zo, was haar reactie, dan ben jij er echt goed klaar mee.

Dit heeft mij wel een beetje aan het denken gezet.
Is het zo vreemd dat je nog niet gedate hebt als je “al” negen maanden vrijgezel bent?

Met een date bedoel ik een echte date. Een man die jou serieus leuk vindt en verder kijkt dan je slipje.
Gezellig een hapje eten, naar de bioscoop, een drankje doen of een wandeling over het strand.
Het is voor mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant mis ik de knusheid, iemand die van me houdt.
Aan de andere kant vind ik het heerlijk om alleen te zijn. Geen rekening hoeven te houden met iemand anders.
Maar vooral geen gedoe, gezeur en stress die een relatie je kan brengen.

Ben ik zo verpest door mijn relatie, dat ik een relatie alleen maar kan associëren met gedoe, gezeur en ellende.
Ik ben bang van wel.

Als ik aan een relatie denk, voel ik twee handen om mijn nek. Een verstikkend gevoel. Een beklemmend gevoel.
Natuurlijk heb ik mooie momenten gehad tijdens mijn relatie, maar de rotmomenten waar er veel vaker.
Het jarenlang wegcijferen. Het jarenlang jezelf niet zijn.
Ik heb er zelf aan mee gedaan, ben er in mee gegaan.
Waarom? Omdat ik niemand wil teleurstellen. Omdat ik een ander wil plezieren.
Maar bovenal omdat ik de eindeloze discussies niet meer kon verdragen.
Waarom nee zeggen, als dat toch niet geaccepteerd wordt. Gerespecteerd wordt.
Ik ben er letterlijk ziek van geworden.

Als ik er nu aan denk dat ik iedere dag iemand om me heen heb, krijg ik het benauwd.
Het gevoel dat mijn hele leven overhoop wordt geschopt.
Nee, ik ben veel te blij dat ik mijn leven weer op de rails heb. Dat ik weer gelukkig ben.

Niemand flikt me dit ooit weer. Niemand pakt mij mijn leven weer af.
Niemand!

En toch, toch hoop ik dat ik dit alles een plekje kan geven.
Dat er in de toekomst een leuke man op mijn pad komt.
Een man die mij laat zien dat een relatie wel leuk kan zijn, zonder gedoe en stress.
Die mij het vertrouwen terug geeft.
Het vertrouwen wat ik nu totaal compleet kwijt ben.

Bye bye Toy Boy

Toy boy stuurt kusjes met hartjes.
Toy boy laat soms een week niets van zich horen.
Toy boy komt aan mijn achterdeur kloppen als ik op bed lig en gezegd heb dat ik ga slapen.
Toy boy wil weten met wie ik afspraken heb in het weekend. En als ik daar niet op inga, dan vraagt toy boy het nogmaals. Als ik hem vertel dat het met een vriendin is, zegt toy boy oké.
Toy boy stuurt berichtjes als hij op mijn Facebook foto’s met andere mannen ziet. Als ik zeg dat ik ze al jaren ken en ze gelukkig getrouwd zijn, zegt toy boy oké.
Toy boy praat over mijn vriendin als in milf.
Toy boy wil soms bijna niet zoenen.
Toy boy wil soms na de seks knuffelen en stevig vastgepakt worden.
Toy boy pakt soms mijn hand en wil lepeltje lepeltje liggen.

Wat ik van dit alles moet denken, geen idee. Ik wil er niet eens over nadenken.
Een toy boy is immers plezier, relaxed en geen gedoe.

Nee dit alles zijn niet de redenen dat ik ga stoppen met toy boy.
Dit zijn niet de redenen dat ik dan maar zonder plezier en knuffels voorlopig de weekenden door ga brengen.
Dat ik dan maar even seksloos door het leven ga.
De echte reden is, dat toy boy passief is. Toy boy is lui.
Dat laatste zegt hij zelf ook. En ik beaam het als hij het zegt.
Toy boy denkt misschien iets van een oudere dame te leren. Maar deze oudere dame vraagt zich af wat er gebeurt als ze zegt dat ze toy boy een beetje saai vindt in bed. Dat ze hem passief vindt.
Dat gaat toy boy niet leuk vinden.
Deze dame voelt zich daar niet toe geroepen.
Maar deze dame kan zich ook niet helemaal geven als ze met een passieve man in bed ligt.
Deze dame past zich aan buiten bed, maar ook in bed.
Toy boy gaat met zijn handen onder zijn hoofd liggen. Genieten van de verwennerij, van mijn mond, van mijn rijkunsten.
En op een gegeven moment gaat toy boy nog even het hondje van zijn buurvrouw na doen. En dan bedoel ik helaas niet likken als lassie.
Nee likken komt niet voor in zijn woordenboek.
Mijn vriendinnen laten een man niet eens in hun bed toe als ze niet aan orale seks doen.
Bij mij is het niet persé een must, maar een beetje meer energie, een beetje meer lust, een beetje meer dominantie vind ik wel fijn.

Ook al vind ik toy boy grappig, lief en leuk. Hier neem ik niet langer genoegen mee.
Ik wil ook wel eens een keer tegen de muur gezet worden.